Teren opracowania konkursowego, oznaczony w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego symbolem Z.P.5001.US.U, zlokalizowany jest na północnym krańcu dzielnicy Pogodno, w pasmie terenów zielonych wzdłuż alei Wojska Polskiego, łączących Las Arkoński z ulicą Mickiewicza. Na terenach tych znajdują się funkcje sportowe, rekreacyjne, ogrody działkowe i zieleń ogólnodostępna. Na terenie opracowania konkursowego, historycznie planowano lokalizację stadionu wpisanego w naturalną nieckę terenu i połączenie go z układem urbanistycznym dzielnicy Pogodno poprzez oś wjazdową od strony ulicy Ostrawickiej. Budowy stadionu nie ukończono, pozostała po wszczętych pracach niecka głębokości ok. 14 m wyznaczająca kształt planowanego założenia sportowego. Obecnie teren stanowi ogólnodostępny zasób zieleni nieurządzonej służącej nieformalnej rekreacji okolicznym mieszkańcom. W bezpośrednim sąsiedztwie najważniejszą funkcją jest Samodzielny Szpital Kliniczny przy ul. Unii Lubelskiej.
Proponowany projekt budynku i zagospodarowania terenu to wyważona koncepcja pomiędzy możliwie kompaktowym układem i obrysem budynku a ogólnodostępnym założeniem parkowo – ogrodowym przeznaczonym zarówno dla użytkowników obiektu, jak i pacjentów oraz gości sąsiedniego szpitala klinicznego.
W koncepcji zagospodarowania terenu przyjęto podział historycznej niecki stadionu (w miejscu historycznego głównego wjazdu na stadion) na dwie równe części w proporcjach zbliżonych do kwadratu: południową – zabudowaną budynkiem PUM oraz północną – stanowiącą ogólnodostępny „ogród” na obrysie bliźniaczym obrysowi budynku. Różnicę poziomów między ogrodem (34 m.n.p.m.) a dolnym poziomem -1 użytkowym budynku (40 m.n.p.n.) zniwelowano wprowadzeniem wzdłuż północnej elewacji budynku łagodnej skarpy z siedziskami. Tak przyjęty podział umożliwił zoptymalizowanie gabarytów i kosztów realizacji części zabudowanej, przy jednoczesnej maksymalizacji zielonej przestrzeni ogólnodostępnej i powierzchni biologicznie czynnej.
Przestrzeń otwarta w północnej części niecki stanowi wielofunkcyjny ogród publiczny o dużym potencjale możliwości adaptacyjnych na cele m. in. rekreacji, integracji kulturowej, wydarzeń kulturalnych, społecznych itd., a jednocześnie ta część terenu przyszłościowo może stanowić rezerwę pod ewentualne potrzeby realizacji nowej, dodatkowej zabudowy. Ogród podzielono na strefy: skarpy z siedziskami, polany rekreacyjnej, parku wypoczynkowego, sceny oraz wody pełniącej dodatkowo funkcję zbiornika retencyjnego. Układ ogrodu jest kompozycyjnie połączony z układem wnętrza budynku na poziomie -1 – przestrzeń głównych schodów łączących przestrzeń holu z foyer części konferencyjnej w budynku, ma swoje przedłużenie w postaci szerokiej alei w ogrodzie zakończonej przestrzenią wielofunkcyjną (np. sceny). Zbiornik retencyjny zaprojektowano o powierzchni całkowitej około 400m2, w miejscu naturalnego obniżenia terenu niecki. Zbiornik będzie miał wydzielona stałą część mokrą oraz część suchą gdzie woda będzie gromadzona tylko w trakcie maksymalnych opadów.
Budynek PUM zlokalizowany w południowej części terenu dostępny jest przez główne wejście umiejscowione od strony i z poziomu ulicy Unii Lubelskiej oraz z poziomu ogrodu schodami prowadzącymi do foyer części konferencyjnej. Dodatkowe schody terenowe pomiędzy istniejącą skarpą a projektowanym budynkiem zapewniają bezpośredni dostęp do ogrodu publicznego. Dodatkowe zejście schodami terenowymi w północno-zachodnim narożniku ogrodu zapewnia dostęp okolicznym mieszkańcom, a ścieżka opadająca po terenie wzdłuż wschodniej granicy działki, łącząca ul. Unii Lubelskiej z ulicą Jerzego Zimowskiego zapewnia dostęp użytkownikom wszystkich grup wiekowych i osobom z niepełnosprawnością.
W zagospodarowaniu terenu wykorzystano maksymalnie naturalne ukształtowanie terenu a w sposobie posadowienia nowego obiektu i kształtowania jego otoczenia zwrócono szczególną uwagę na optymalizację robót ziemnych w zakresie inwestycji oraz minimalizacji zakresu przebudowy istniejącego układu parkingowego obsługującego szpital kliniczny. Projekt jest proekologiczny, w maksymalny sposób wykorzystuje zastany potencjał terenu, a powstała przestrzeń ogrodowa stwarza naturalny kompleks architektoniczno-krajobrazowy.
