RYS HISTORYCZNY TERENU
teren w XIX i XX wieku (do lat 70-tych XX wieku) stanowił otwartą przestrzeń publiczną miasta z zabudową kwartału mieszkaniowego zlokalizowaną przy narożniku obecnych ulic Owocowej i ks. Świętopełka. W ciągu ulicy owocowej znajduje się fragment historycznych fortyfikacji – rawelin (niewielka wieżyczka na narożniku umocnień) objęty ochroną konserwatorską. Północno-wschodnia część terenu nazywana była na przełomie XIX i XX wieku Grüne Schanze i funkcjonowało tam miejskie targowisko – Marktplatz. W latach 70-tych XX wieku na terenie inwestycji wprowadzono funkcję miejskiego dworca PKS i wybudowano charakterystyczny modernistyczny budynek dworca skierowany elewacją w kierunku rzeki Odry. Dworzec PKS funkcjonuje na terenie do dnia dzisiejszego.
Na terenie Inwestycji planuje się realizację zabudowy wielofunkcyjnej składającej się z części: BIUROWEJ, USŁUGOWO-HANDLOWEJ, HOTELOWEJ oraz MIESZKANIOWEJ. Funkcję hotelową zaprojektowano od strony północnej, wzdłuż ulicy Nowej, w formie wolnostojącego 5/6-kondygnacyjnego budynku połączonego nadziemnym łącznikiem z częścią biurową. Część hotelowa mogłaby być realizowana niezależnie od pozostałej części Inwestycji. Pomiędzy hotelem a częścią usługowo-mieszkalną zaprojektowano otwarty pasaż – przestrzeń publiczną nawiązującą do historycznego placu publicznego i stanowiącą połączenie ciągu ulicy Dworcowej z terenami nadwodnymi i terenem dworca PKP. Z przestrzeni tej dostępne są usługi handlu i gastronomii. Główny korpus zabudowy zlokalizowany został u zbiegu ulicy Owocowej i ks. Świętopełka (południowa część działki). Podstawę dla budynku wysokościowego zaprojektowano na planie trójkąta z wewnętrznym zadaszonym dziedzińcem obsługującym funkcję biurową inwestycji – podstawa ma wysokość 5/6 kondygnacji i dostosowana została do gabarytów otaczającej zabudowy. W parterach części dolnej zabudowy zaprojektowano funkcje usługowo-handlowe. Funkcja mieszkaniowa zaprojektowana została w najwyższej części zabudowy – w tarasowej zabudowie kondygnacji 6-11 oraz w budynku wysokościowym na kondygnacjach 12-29. Na ostatniej kondygnacji budynku wysokościowego zaprojektowano przestrzeń publiczną z funkcja Sky Baru, antresolą i tarasem widokowym na części niższej. Pod całością zabudowy zaprojektowano 2/3 kondygnacyjny parking podziemny dostępny poprzez 2 wjazdy od strony ulicy Owocowej i ks. Świętopełka. Na dachach części niższej zabudowy, zabudowy tarasowej oraz części hotelowej zaprojektowano ZIELONE OGRODY.
Podstawowymi przesłankami dla kształtowania formy projektowej zabudowy było uzupełnienie i domknięcie wnętrza urbanistycznego Placu Tobruckiego, odtworzenie historycznej przestrzeni publicznej zlokalizowanej na terenie Inwestycji oraz stworzenie nowej charakterystycznej dominanty w panoramie miasta. Dodatkowo przesłanką urbanistyczną dla lokalizacji budynku wysokościowego na działce było usytuowanie wysokiej części na zamknięciu osi al. Wojska Polskiego w Szczecinie, przesłonięcie dysharmonijnej dominanty budynku przychodni przy ul. 3-go maja oraz odsunięcie obiektu wysokiego w kierunku południowym w panoramie miasta aby nie oddziaływał na wartościowy historyczny obiekt Czerwonego Ratusza. Zabudowa historyczna otaczająca teren Inwestycji wykonana jest z charakterystycznej cegły i materiał ten został zastosowany jako główny materiał elewacyjny w zabudowie obrzeżnej stanowiącej podstawę budynku wysokościowego. Budynek wysokościowy składa się formalnie z dwóch kontrastujących materiałowo i kolorystycznie części o zróżnicowanej wysokości. Zielona przestrzeń publiczna na ostatnich kondygnacjach wyższej części budynku stanowi referencję do marki miasta Szczecina Floating Garden 2050 i stanowi niepowtarzalny element indentyfikacyjny w postaci ogrodu wyniesionego wysoko ponad piękne widoki na otaczające miasto. Dachy wykorzystano jako „piątą” elewację budynku nadając im formę wiszących ogrodów zielonych dostępnych z części mieszkalnej i biurowej. W wnętrzu projektowanego pasażu publicznego zaprojektowano część gastronomiczną w nawiązującą lokalizacją i gabarytami do istniejącego modernistycznego budynku dworca PKS – sam pasaż otwiera się widokowo na rzekę Odrę i przeciwległe wyspy Śródodrza.
